Geschiedenis

Huwelijkscontract

Op 18 november 1893 verschijnen Emile Vanbiervliet en Elise De Jonckheere in Ieper voor notaris D'huvettere. Daar tekenen ze hun huwelijkscontract. (Merk op dat het document opgesteld werd door de notaris, vandaar dat de familienaam van Miel Smet in twee woorden geschreven is).

Uit het huwelijk worden acht kinderen geboren, de oudste in 1894 na acht maanden huwelijk, de jongste in 1912. Eén kind, Michel Vanbiervliet, geboren in 1903, overleeft zijn eerste levensjaar niet.

De andere kinderen zijn:

• Gaston Emile Louis Henri, 15 juli 1894 - 23 januari 1966
• Germaine, 2 januari 1896 - 9 juni 1965
• Rachel, 4 mei 1898 - 6 april 1980
• Gérard, 4 november 1900 - 8 april 1983
• Michel, 1903 - 1903
• Polycarpe Théodore Marie Joseph, 26 januari 1904 - 9 maart 1988
• Daniel Marie Joseph, 7 februari 1909 - 20 maart 1992
• Maximilien, 17 november 1912 - 3 maart 2005

Chicoree extra pure!

In 1893, het jaar waarin hij trouwt, richt Emile zijn cichoreihandel op. Deze “Chicorée Extra Pure de la Flandre Occidentale” zal later, in 1915, nog van groot nut zijn als de familie naar Frankrijk zal vluchten. Voor die handel had hij een droogruimte gebouwd.

Deze tekening was waarschijnlijk wat op de verpakking van de cichorei stond. In werkelijkheid meet ze zo'n 9 bij 10 cm. Klik op de tekening om ze te vergroten.

Leuk is om te zien dat hoewel Emile zijn naam altijd in één woord schreef - Vanbiervliet - het hier in twee woorden staat geschreven! Zijn zonen zullen later hetzelfde doen: officiëel schrijven ze het in één woord, maar voor de zaken die ze oprichten schrijven ze het in twee woorden.

Blijbkaar was hij nogal zeker van de kwaliteit van zijn cichorei aangezien hij 1000 BEF (nu zo'n 6000 Euro) uitlooft aan diegene die “prouvera le contraire”. Waarop dat sloeg is niet geheel duidelijk, waarschijnlijk gaat het over het feit dat de cichorei extra puur is.

De smidse en de cichoreihandel brachten waarschijnlijk al een aardige cent op. Maar om een grote familie van zeven kinderen te onderhouden is er meer nodig.

Jérôme De Jonckheere, ofwel “Oncle Jérôme”, was de bijna 20 jaar jongere broer van Elise, en dus de schoonbroer van Emile. Jérôme had gestudeerd voor dierenarts en was veekeurder in dienst van de Belgische staat.

Het moet rond het jaar 1912 zijn dat Jérôme met behulp van tabellen met voedingswaarden aan Emile uitlegde welke voeders het meest geschikt waren voor het vee. Samen berekenden ze dan de ideale samenstelling voor een optimale groei. Na enige experimenten had Emile dan ook een ware goudmijn gemaakt. Zijn mengsel vond gretig aftrek bij de boeren in de buurt.

Op zondag, na de mis, die hij alleen bijwoonde op aandringen van zijn kinderen, ging hij rond bij de boeren die voeder hadden afgenomen om zijn betalingen te innnen.

Verder was hij ook nog handelaar in samengestelde meststoffen. Emile voerde ook landbouwmachines, meststofverdelers en zaaimachines in. Die importeerde hij uit Frankfurt, Orp-le-Grand en Gembloux.

Tot slot had hij ook nog een klein fabriekje waar hij draineerbuizen maakte.

Met al zijn beroepen, en vooral de handel in veevoer, is Emile nu hard op weg om een rijk man te worden. Als bewijs daarvan kon hij zich zelfs een tweedehands auto aanschaffen! Helaas kwam Kaiser Wilhelm II roet in het eten gooien...